شعری به نام وحشی بافقی

یکی از زیبا ترین شعر هایی هست که تا الان شنیدم :
 

 

روز مرگم هر که شیون کند از دور و برم دور کنید     

      همه را مست و خراب از می انگور کنید 

مزد غسال مرا سیر شرابش بدهید 

 مست مست از همه جا حال خرابش بدهید 

بر مزارم مگذارید بیاید واعظ 

پیر میخانه بخواند غزلی از حافظ 

جای تلقین به بالای سرم دف بزنید 

شاهدی رقص کند جمله شما کف بزنید 

روز مرگم وسط سینه من چاک زنید 

اندرون دل من یک قلمه تاک زنید 

روی قبرم بنویسید وفادار برفت 

ان جگر سوخته خسته از این دار برفت 

((واقعا دوست دارم این شعر رو وقتی مردم روی قبرم بنویسن ))

من همونم که یروز میخواستم دریا بشم

یروز که سر کلاس بودیم . کلاس مختلط بود و استاد جوون مرد .
استاد میزان مسخره کردن دیگران خونش کم شده بود  وسط کلاس یکی از بچها رو صدا زدگفت فلانی تا حالا شده پدر و مادرت بگن تو لیاقت هیچ چیزی رو نداری و اخرش به هیچی نمیرسی یا مثلا نمیگن بهت شاید کارگر و رفتگر و ... بشی ؟؟ ( با نهایت احترام من برای کارگران و رفتگران و .. )

طرف مقابل گفت نه استاد تا الان اتفاق نیوفتاده . پدر و مادرم همیشه بهم دلگرمی میدن . 
استاد گفت میدونی چرا ؟؟ اون : چرااا ؟
استاد با خنده فراوان نهفته گفت : چون لیاقت همونم نداری . لیاقت همچین شغل هایی هم نداری که بهت بگن . 
اون روز من خیلیی خندیدم و مدام یادم میومد و میخندیدم بعد که فکر کردم خیلی ناراحت شدم و دلم به حال اونی که مورد خطاب قرار گرفته بود سوخت . که مگه اون چه گناهی کرده که حتی لیاقت کارگر شدن رو هم نداره ؟!!!!
خواستم بگم بعضی دبیر ها هستن که حالا برای خشک نشدن فضای کلاس و اینکه حوصلشون سر نره بقیه رو مورد تمسخر قرار میدن بعد هم حالا شاید عذر خواهی بکنن شاید هم نکنن که نود و نه درصد عذرخواهی هم نمیکنن . این حرف ها زخم خیلی بزرگی روی قلب ها درست میکنه که با هر عذرخواهی کردن و خندیدنی هم درست نمیشه . و هیچ جوره هم نمیشه جایی از قلب که پاره شده رو به هم دیگه وصل کرد . 
لطفا بخاطر شاد شدن روحیه خودتون و بقیه . دانشجو هاتون یا دانش اموزاتون یاهرکس دیگه رو مسخره نکنید  اینا میشن زخم های بزرگ که هیچوقت تسکین پیدا نمیکنن )))

بی وفایی

میدونید چی ادمو خیلی اذیت میکنه  اینکه بخوای بری خونه ی کسی ولی وقتی فکر کنی اون دیگه نیستش و ینفر هم بجاش گذاشتن بغضت تبدیل به گریه بشه و اصرار کنی تو رو خدا منو نبرید اونجا طاقتشو ندارم . 
نمیتونم اونی که اومده بجاشو ببینم . مگه میشه یه مرد انقدر بی مهر به خانومش باشه که هنوز یکسال از فوتش نگذشته بره یکی رو بیاره جاش . البته که این موضوع تازه نیست ولی ما اولین باره دعوت شدیم به خونه ی بدون اون . واقعا تو باور من که نمیگنجه که چطور انقدر زود بعد از فوت همسرت اجازه بدی کسی بجای اون بیاد تو خونت اونی که توی هر شرایطی کنارت بود و دوتا بچه سالم واست بزرگ کرد . اونی که مرد خونه بود با اینکه تو باید میبودی و انقدر زجر کشید و ریخت توی خودش که به این زودی رفت . وقتی هنوز برا پسراش زن نگرفته بود . 

خدا میدونه برا برادرش چقدر سخت تر از من هست که امشب میخواد بره خونه خواهرش بدون وجود خواهرش . ولی من به اندازه داداشش صبور نیستم . میدونم اونم فقط بخاطر دوتا خواهر زاده هاش امشب راضی شده بره . 
هر چی بخوام از خوبی های عمه اسمانی شدم  بگم کمه واقعا به این نتیجه رسیدم حرفی که میزنن که ( خدا خوب ها رو زود تر میبره ) واقعی هست . 
روحت شاد خوبترین عمه دلمون واست تنگ شده 

تا خودمون تجربه نکنیم نمیفهمیم

واقعا بعضی چیز ها هستن که تا خودت تجربه نکنی دست از اون بر نمیداری مخصوصا ادمی لجباز مثل من که دوست دارم همه چیز رو خودم تجربه کنم نه اینکه حرف دیگران برام کافی باشه . 

هزاران بار بهم گفته بودن و شنیده بودم که ادم ندیده و نشناخته نباید با کسی دوست بشه و اجازه بده اون ادم وارد حریم خصوصیش بشه . ولی شد کم کم         الان هم ناراحت نیستم که حدودا یکسال و خورده باهاش دوست بودم در شادی و غم ولی وقتی دیدمش کلیی شکه شدم که عهه این اون بود :))   عکسا و منم منم کردن ها همین بود *_*                  و  بیشتر هیجان زده و شکه شدم وقتی پدرش رو دیدم  اخ نگم براتون ولش کنید بزارید یادم نیاد وقتی تنها رفتم خونشون یه لحظه ترسیدم و حالم دست خودم نبود هر جی اصرار کردن شب بمونم قبول نکردم و منو رسوندن پیش خانواده تا فردا حرکت کنیم . 

اینم بگم مسیر مسافرت به سمت تهران نبود خانواده به خاطر من یکم سر ماشینو کج کردن بلکه دوستم رو ببینم برای اولین بار حضوری . 

اینم بگم دیروز الان که دارم مینویسم  تولدم بود ( تولدم پساپس مبارککک ) ((تقریبا 1 ماه از دیدنش گذشته ))واسم هدیه ارسال کرده بود که زیاد نتونست خوشحالم کنه ولی خب ... 

بلخره ما باید همه چیز رو تجربه کنیم از دوست شدن با دوستان مجازی و دیدن اونها و پی بردن به حرف پدر که اینا الکیه و .. تا تجربه های دیگه         تا تجربه ایی دیگر بدرود :)))