ادمک جان

ادمک اخر دنیاست بخند 

ادمک مرگ همینجاست بخند 
ان خدایی که بزرگش خواندی 

به خدا مثل تو تنهاست بخند 

دست خطی که تو را عاشق کرد 

شوخی کاغذی ماست بخند 

فکر کن درد تو ارزشمند است 
فکر کن گریه چه زیباست بخند 
صبح فردا به شبت نیست که نیست 
تازه انگار که فرداست بخند 

ادمک خر نشوی گریه کنی 
کل دنیا چو سراب است بخند 

 

 

شعری به نام وحشی بافقی

یکی از زیبا ترین شعر هایی هست که تا الان شنیدم :
 

 

روز مرگم هر که شیون کند از دور و برم دور کنید     

      همه را مست و خراب از می انگور کنید 

مزد غسال مرا سیر شرابش بدهید 

 مست مست از همه جا حال خرابش بدهید 

بر مزارم مگذارید بیاید واعظ 

پیر میخانه بخواند غزلی از حافظ 

جای تلقین به بالای سرم دف بزنید 

شاهدی رقص کند جمله شما کف بزنید 

روز مرگم وسط سینه من چاک زنید 

اندرون دل من یک قلمه تاک زنید 

روی قبرم بنویسید وفادار برفت 

ان جگر سوخته خسته از این دار برفت 

((واقعا دوست دارم این شعر رو وقتی مردم روی قبرم بنویسن ))